زندگی نامه سامان سرابی
آقای سامان سرابی قهرمان پرورش اندام آسیا و جهان فرزند خلف پهلوان و اسطوره پرورش اندام سهراب سرابی (بیوگرافی استاد سرابی بزرگ در ادامه همین متن آمده است.) در ۲۶ آبان ماه سال ۱۳۵۵ ش. در تهران متولد شد.
سامان نیز همچون پدرش از استعداد بسیار بالایی در ورزش برخوردار بود و علاوه بر این از نظر فرم و استیل بدنی و حتی صورت ظاهری نیز بسیار به پدر خود شبیه بود حتی هم‌قد وی بود.
سامان سرابی در سن ۱۶ سالگی (سال ۱۳۷۱ ش.) نخستین عنوان قهرمانی خود را در مسابقات دانش آموزی مشهد در رسته وزنی ۶۰kg به دست آورد. سپس سامان پس از اخذ دیپلم به علت مشغله درسی که داشت و چون عزم خود را برای ادامه تحصیل جزم نموده بود، ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشت و تا زمستان سال۱۳۷۸ ش. (۲۳ سالگی) یعنی تا زمان اخذ مدرک کارشناسی در رشته تربیت بدنی به ورزش حرفه‌ای نزدیک هم نشد.
سرانجام در زمستان سال ۱۳۷۸ ش. (۲۳ سالگی) سامان خود را در موقعیتی دید که می‌توانست گامهای بلند تری را به سوی موفقیت بردارد.
یک معجزه که مرهون اراده و برنامه ریزی دقیق سامان سرابی در ورزش می‌باشد، در سمت راست سامان سرابی در اواخر تابستان سال 1378 ش. قرار دارد و در سمت چپ سامان سرابی را در اواسط بهار 1379 ش. زمانی که قهرمان رقابتهای پرورش اندام استان خراسان شد می‌بینیم. براستی که رسیدن از بدن سمت راست به بدن سمت چپ آنهم در مدت شش ماه نشان از توانایی و استعداد بالای سامان سرابی در پرورش اندام دارد.
سرانجام در زمستان سال 1378 ش. (23 سالگی) سامان خود را در موقعیتی دید که می‌توانست گامهای بلند تری را به سوی موفقیت بردارد. وی که تا آن زمان یک جوان موفق محسوب می‌شد راهی به سوی سکوهای افتخار و محبوبیت جهانی را در ذهن خود ترسیم میکرد و در این راه به افتخاراتی که می‌توانست نصیب میهن، سرزمین، خانواده و خودش کند، دقیقاً می‌اندیشید و البته با وجود پدری قهرمان، تحصیل کرده (لازم به ذکر است که آقای سهراب سرابی دارای مدارک کارشناسی ترجمه و مکالمه زبان انگلیسی و کارشناسی ارشد روانشناسی هستند) و فرهنگی نظیر سهراب سرابی برنامه‌های مورد نظر سامان بسیار دقیقتر و بهتر پیش رفت و اگر برخی از اتفاقات غیر قابل پیش بینی روی نمی داد، سامان بسیار زودتر و بیشتر به سکوهای افتخار گام می‌نهاد.
سامان سرابی تنها با چهار ماه تمرین (از اوایل زمستان 1378 ش. تا اواسط بهار 1379 ش.) توانست عنوان قهرمانی استان خراسان را از آن خود کند. تفاوت‌های بدن وی در خلال این زمان بسیار اعجاب بر انگیز و نشان گر اراده قدرتمند خودش و مشاوره حرفه‌ای پدرداشت.
تنها پس از یکسال تمرین سه عنوان قهرمانی توسط سرابی جوان درو شدند و جامعه پرورش اندام ایران و آسیا از حضور این اعجوبه هفتاد کیلویی (دقیقاً هم وزن پدر) شگفت زده بودند.
سامان سرابی در سال1380 توانست قهرمان کشور وعضو تیم ملی شود؛ مسابقات قهرمانی آسیا مصادف بود با11 سپتامپر سال 2001 سامان سرابی در اولین حظور برون مرزی خود قهرمان اول آسیا در وزن 70 کیلو گرم درکره جنوبی (سئول) شد و لقب بهترین فیگوریست مسابقات 2001 رااز آن خود کرد، اما مساله خدمت نظام وظیفه توانست سامان را برای مدت دو سال از صحنه رقابتها دور نماید، جا دارد در همین جا به ضعف و سوء مدیریت فدراسیون وزنه‌برداری که عهده دار رشته پرورش اندام نیز بود، اشاره گردد. سوء مدیریت و غرض ورزی سردمداران این فدراسیون که قدمتی بیش از چهار دهه داشت توانست لطمات جبران ناپذیری به ورزش پرورش اندام وارد کند.
سامان پس از بازگشت از خدمت در سال 1382 ش. مجدداً تمرین حرفه‌ای را از سر گرفت و در اواخر تابستان همان سال قهرمان طلایی کشور و عضو تیم ملی و سپس در مسابقات قهرمانی آسیا در کشور قزاقستان (آلماتی)2003قهرمان اول آسیا در وزن 70 کیلوگرم گردد.(با حضور قهرمان نامدار جهانی)
حال سامان با 2 قهرمانی اول آسیا در 70 کیلو گرم و با کوله باری از تجربه جای یک مدال جهانی را در کارنامه ورزشی خود خالی می دید؛
این بار مسابقات جهانی پرورش اندامIFBB در سال 2005 در کشور چین شهر شانگهای برگزار می گردید.تمرینات و آماده سازی از سر گرفته شد،در این میان سرابی در بیشتر مسابقات برای آمادگی هر چه بیشتر شرکت میکرد که بارز ترین آنها قهرمانی در المپیاد دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بود که سامان بعنوان نفر اول وزن 75 کیلو وبهترین بدن این مسابقات انتخاب گردد.در سال 1384 ش. مصادف با 2005 میلادی سامان سرابی به عنوان سومی جهان و نشان برنز در دسته 70kgدست یافت. و بهترین فیگوریست مسابقات جهانی 2005 IFBB شد. ومورد تحسین ریاست فدراسیون جهانی IFFB آقای رافایل سانتوجاقرار گرفت.خبرگزاری ها و کانال هایورزشی euro sport به تقدیر از عملکرد ایشان پرداختند.
سامان سرابی با ناداوری و باند بازی گسترده‌ای که به وسیله کشورهای رقیب بر مسابقات حاکم بود، در رقابتهای المپیک آسیایی 2006 م. در دوحه قطر به عنوان چهارم دست یافت، شدت حق کشی و ضعف داوری در این دوره از رقابتها غبر قابل انکار بود و تقریباً در حق تمامی قهرمانان برجسته ایرانی و غیر ایرانی اعمال شد. به عنوان مثال سازعلی عبدالصمد قهرمان مشهور جهان در این رقابتها به محمد سالم عبدالله (یک ورزشکار تازه کار) باخت و در مکان دوم قرار گرفت.
سامان سرابی در رقابتهای آسیایی 2001 پوسان، کره جنوبی.
سامان سرابی در کنار رقبای وی در پوسان کره جنوبی، همانطور که مشاهده می‌شود رقبای سامان اصلاً با وی قابل مقایسه نیستند.
رقابتهای آسیایی سال 2003 م. در قزاقستان، بترتیب ایستاده از راست به چپ: کوجی گودو (ژاپن)، سامان سرابی (ایران)، ورزشکاری از ویتنام و در انتها سازعلی عبدالصمد.
سامان سرابی رقابتهای انتخابی تیم ملی برای اعزام به مسابقات جهانی شانگهای تابستان سال 1384 ش.
سامان سرابی (رقابتهای جهانی شانگهای 2005 م.)
وضعیت در مورد سامان سرابی بسیار اسفناک بود، زیرا وی در ابتدا با یک ورزشکار ژاپنی دارای امتیاز مساوی شد و مشترکاً در مقام چهارم قرار گرفتند، اما 7 ماه بعد حوادث جدیدی رخ داد، نتایج آزمایش دوپینگ حاکی از مثبت بودن دوپینگ نفر دوم (حسین سعید فیصل از بحرین) بود و سامان سرابی و هم رتبه وی هم به علت ارتقاء رتبه مشترکاً به مدال برنز دست می‌یافتند؛ اما ناداوران تصمیم گرفتند که ابتدا سامان سرابی را در مکان پنجم قرار دهند، سپس نتایج آزمایش دوپینگ را اعلام نمایند تا در نتیجۀ ارتقاء رتبه، وی مجدداً به مکان چهارم برسد و در مجموع تیم پرورش اندام ایران در رقابتهای بسیار ارزشمند المپیک آسیایی از دریافت مدال محروم گردد (این ناجوانمردی زمانی بارزتر می‌شود که متصدیان و داوران می‌توانستند از همان ابتدا این نتایج را اعلام کنند نه اینکه به اصطلاح صبر کنند تا آبها از آسیاب بیفتد و بعد اعلام نتیجه نمایند!). در رابطه با حق کشی فاحش در حق سامان سرابی تصاویر گویاترند:
از راست به چپ: چاو لینگ فانگ از سنگاپور نفر اول و سامان سرابی نفر چهارم !
از راست به چپ: سامان سرابی نفر چهارم وسیاف ریزالدی از اندونزی نفر سوم که بعداً بر اثر مثبت بودن آزمایش دوپینگ نفر دوم به جایگاه دوم ارتقاء یافت !
به ترتیب از راست به چپ: حسین سعید فیصل از بحرین نفر دوم که بعداً آزمایش دوپینگ وی مثبت شد و سامان سرابی نفر چهارم، در رقابتهای المپیک آسیایی دوحه
به ترتیب از راست به چپ: چاو لینگ فانگ از سنگاپور نفر اول و سامان سرابی نفر چهارم !
رقابتهای المپیک آسیایی دوحه بترتیب از پايين به بالا: چاو لینگ فانگ (سنگاپور) نفر اول، سامان سرابی (ایران) نفر چهارم و حسین سعید فیصل (بحرین) نفر دوم
در سال 1388 فدراسیون پرورش اندام ایران اعلام نمود که میزبانی مسابقات قهرمانی آسیا به ایران داده شده است .و سامان سرابی با توجه به ارق ملی و وظیفه ورزشی و قهرمانی خود شروع به آماده سازی بدن خود گرفت. این بار سامان با انگیزه ایی چند برابر نسبت به گذشته در وزن80 کیلوگرم و بدنی استثنایی پا به مسابقه انتخابی تیم ملی گذاشت و با رقابتی سخت خود را فیکس تیم ملی در 2 وزن 75 و 80 کیلو که بنا به صلاحدید کمیته فنی در مسابقات آسیایی در یکی از این اوزان شرکت نماید؛
اما غافل از اینکه فدراسیون آسیایی(پول چوا) با توجه تخلفات زیادی که یکی از آن موارد ناداوری درمسابقات المپیک آسیایی دوحه 2006 قطر بود از طرف فدراسیون جهانی منحل گردیده است.اما مسؤولین وقت فدراسیون بنا به منافع خود حاضر به همکاری با فدراسیونIFFB نشده و آن را با قدمتی حداقل 100 سال بی اعنبار خوانده و مسابقات آسیایی که ایران میزبان آن بود کنسل و به تایلند منتقل گردید آن هم زیر نظر فدراسیون منحل شده آسیایی تحت فدراسیونی جدید به نام WPBF
اینجا بود که سامان سرابی ساکت ننشست و اعتراض و انتقادهای خود را جهت حمایت از فدراسیون جهانی IFFB به وزارت ورزش و نهادهای زیر ربط اعلام نمود؛
…و طبق بیانیه ایی رسمی اعتراض و کنارگیری خود از تیم ملی را در تمامی سایت ها و جراید مربوط ، و اعم از خود فدراسیون پرورش اندام ایران و وزارت ورزش و به بیراهه رفتن فدراسیون ازمسیر واقعی خود در آخرین جلسه اردوی بازبینی تیم ملی از تیم ملی خداحافظی کرد و تا زمانیکه فدراسیون به زیر مجموعه ifbb بر نگردد همکاری خود را با فدراسیون قطع نمود، و این پاسخ کسانی که میگویند چراسامان سرابی خیلی زود ازصحنه مسابقات کنارگیری کرد.
سرابی با اوج آمادگی بدن خود در آن سالها نه بخاطر منافع خود بلکه بخاطر آینده ورزش پرورش اندام این کار را کرد.حال بعد گذشت زمان و مشکلات فراوان و چند دستگی در بین قهرمانان، دوباره فدراسیون ایران زیر نظر فدراسیون جهانی ifbb برگشته است و سامان سرابی بعنوان دبیر کمیته فنی و مدرس فدراسیون پرورش اندام انجام وظیفه می نماید.
بیوگرافی استاد سرابی پدر پرورش اندام ایران 
سهراب سرابی اسطوره بدنسازی ایران در 13 فروردین ماه سال 1325 ش. در مشهد متولد شد.
از همان اوان نوجوانی در رشته‌هایی نظیر ژیمناستیک، آکروبات، کشتی، والیبال و… استعداد عجیبی از خود نشان داد و بسیار موفق شد، اما آنچه که بیشتر در سرابی جوان به چشم می‌آمد، بدن بسیار زیبا و خوش تراش وی بود و سرابی جوان از بابت زیبایی بدنش دایماً مورد تحسین تماشاچیان قرار می‌گرفت.
همین تشویقها در نهایت باعث کشیده شدن سهراب سرابی در سن 16 سالگی به تمرینات بدنسازی شد و در همین دوران هنگامی که سرابی جوان در خیابان ارگ (یکی از خیابانهای پر رفت و آمد و معروف آنزمان مشهد بوده است) شخص بسیار ورزیده و قوی هیکلی را مشاهده می‌کند و به اقرار خود هفت بار بصورت دو از فرد مذکور جلو می‌زند تا استیل و فرم بدنی وی را از نزدیک و رو در رو مشاهده نماید. با تعقیب این فرد که محمد رضوی نام داشت سهراب سرابی به محلی که آینده او را در ورزش رقم زد راه یافت.علی رغم این مساله که محمد رضوی به وی، به علت کم سن و سال بودن اجازه تمرین در باشگاه را نداد، اما سهراب سرابی به طور مستمر و پیگیر به انجام تمرینات در منزل با وسایل دست ساز خود همت گماشت.
چندی بعد سهراب سرابی توانست توجه محمد رضوی از قهرمانان وزنه‌برداری استان خراسان و مدیر یک باشگاه بدنسازی را جلب نموده و اجازه ورود به باشگاه را دریافت نماید.
در سال 1344 ش. (1965 م.)، سرابی 18 ساله با قدرت و اراده هر چه تمامتر سه مقام بزرگ در دنیای بدنسازی آن زمان را درو کرد:
* قهرمانی کشور در رسته آپولون
* قهرمانی آسیا در رسته کوتاه قد
* و عنوان سومی جهان
به این ترتیب سه دهه زندگی قهرمانی سهراب سرابی آغاز شد.
در ذیل عناوین و قهرمانی‌های برجسته پهلوان سهراب سرابی به صورت فهرست وار آمده است:
1344 ش. برابر با 1965 م. مقام نخست رسته کوتاه قد در تهران مقام نخست رسته کوتاه قد در تهران مقام سوم رسته کوتاه قد در تهران
1350 ش. برابر با 1971 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران
1351 ش. برابر با 1972 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران
1352 ش. برابر با 1973 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران مقام دوم رسته کوتاه قد در کوالالامپور، مالزی مقام چهارم رسته کوتاه قد در ژنو، سوئیس
1353 ش. برابر با 1974 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران – مقام پنجم رسته کوتاه قد در ورونا، ایتالیا
1354 ش. برابر با 1975 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران مقام نخست رسته کوتاه قد در سنگاپور
1355 ش. برابر با 1976 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران مقام دوم رسته کوتاه قد در لاهور، پاکستان
1357 ش. برابر با 1978 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران مقام سوم رسته 70kg در سنگاپور
1376 ش. برابر با 1997 م. مقام نخست مقام دوم پیشکسوتان در سئول، کره جنوبی
هنگامی که زندگی ورزشی؛ قهرمانی سهراب سرابی مورد بررسی قرار می‌گیرد شواهد بسیاری گواهی می‌دهند که او در تاریخ بدنسازی ایران یک اسطوره واقعی و خلل ناپذیر است. پهلوان سهراب سرابی هنگامی جایگاه یک اسطوره در تاریخ بدنسازی ایران را اشغال می‌کند که بدانیم وی با وجود غلبه بر افرادی نظیر احمد اینانلو قهرمان شهیر ترک و به دست آوردن مقام‌های آسیایی و جهانی، متاسفانه به علت بحبوحه سیاسی در سال 1357 ش. و هشت سال تهاجم تحمیلی و ناجوانمردانه دنیا علیه ایران اسلامی از صحنه رقابتها دور بود و عمر قهرمانی وی به هدر رفت و تا سال 1373 ش. که ورزش بدنسازی عملاً تعطیل بود، سرابی هم به علت جبر زمانه نتوانست بر قابلیتها و افتخارات گذشته خویش مهر تائید بزند بزرگواری و مظلومیت پهلوان سرابی هنگامی بهتر درک می‌شود که بدانیم به عنوان مثال احمد اینانلو رقیب دیرینه وی که همیشه در صحنه‌های بین المللی از وی پایینتر بود در تمام سالهای غیبت سرابی به عناوین و مدالهای قهرمانی بین المللی دست می‌یافت. پهلوان سرابی هرگز شکایت نکرد و خم به ابرو نیاورد تا مبادا حیثیت ملی و میهنی اش به زیر سوال رود، وی با وجود اینکه می‌توانست از راهکارهای مختلفی استفاده کند تا دوباره در رقابتهای بین المللی مطرح گردد، اما بنا به مصالح ملی و میهنی از این راهکارها چشم پوشی کرد و در سکوت به آماده سازی خود ادامه داد تا اینکه با وجود خیانتها و ناجوانمردی‌های سردمداران فدراسیون وقت وزنه برداری، توانست در سال 1375 ش. (1996 م.) به عنوان قهرمانی استادان بزرگ آسیا دست یابد و ثابت کند که اگر شرایط زمانه مساعد بود، حداقل برای مدت 31 سال قهرمان بلامنازع ایران و جزء چهره‌های برتر رقابتهای بین المللی قرار می‌گرفت.
البته پهلوان سهراب سرابی با اهدا کردن فرزند قهرمان و شایسته‌ای نظیر سامان دینش را به میهن و مردمش ادا کرد و اجازه نداد تا نام ایران و ایرانی از صحنه رقابتهای آسیا و جهان محو شود.